Utspraak op Platt: /anbøːɾən/
Verb
Sülven: an·böh·ren
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
hooglüchten
düütsch:
anheben
hochheben
Bispelen:
Ik kunn de Kist man even anböhren, aver nich hoogböhren.

Verbformen:

Infinitiv:
an­böh­ren
PPP:
an­böhrt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik böhr an
du böhrst an
he/se/dat böhrt an
wi böhrt an
ji böhrt an
se böhrt an
Vergangen Tiet:
ik böhr an
du böhrst an
he/se/dat böhr an
wi böh­ren an
ji böh­ren an
se böh­ren an
Perfekt:
ik heff an­böhrt
du hest an­böhrt
he/se/dat hett an­böhrt
wi hebbt an­böhrt
ji hebbt an­böhrt
se hebbt an­böhrt
Kunjunktiv:
ik böhr an
du böhrst an
he/se/dat böhr an
wi böh­ren an
ji böh­ren an
se böh­ren an
Imperativ:
böhr an!
böhrt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + böhren

Tohoopsett Wöör:

an
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.