Utspraak op Platt: /føː͡ɐʃɾiːm̩/
Verb
Sülven: vör·schrie·ven
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
vör­schrie­ven
PPP:
vör­schre­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schriev vör
du schriff­st vör
he/se/dat schriff­t vör
wi schrievt vör
ji schrievt vör
se schrievt vör
Vergangen Tiet:
ik schreev vör
du schreevst vör
he/se/dat schreev vör
wi schre­ven vör
ji schre­ven vör
se schre­ven vör
Perfekt:
ik heff vör­schre­ven
du hest vör­schre­ven
he/se/dat hett vör­schre­ven
wi hebbt vör­schre­ven
ji hebbt vör­schre­ven
se hebbt vör­schre­ven
Kunjunktiv:
ik schreev vör
du schreevst vör
he/se/dat schreev vör
wi schre­ven vör
ji schre­ven vör
se schre­ven vör
Imperativ:
schriev vör!
schrievt vör!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: vör + schrieven