Utspraak op Platt: /lɔu̯svɛːn/
Verb
Sülven: loos·we·en
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Döör is loos.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
in Aktivität ween
düütsch:
Bispelen:
Mit em is ok nix mehr loos.

Verbformen:

Infinitiv:
loos­we­en
PPP:
loos­ween
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bün loos
du büst loos
he/se/dat is loos
wi sünd loos
ji sünd loos
se sünd loos
Vergangen Tiet:
ik weer loos
du weerst loos
he/se/dat weer loos
wi we­ren loos
ji we­ren loos
se we­ren loos
Perfekt:
ik bün loos­ween
du büst loos­ween
he/se/dat is loos­ween
wi sünd loos­ween
ji sünd loos­ween
se sünd loos­ween
Kunjunktiv:
ik weer loos
du weerst loos
he/se/dat weer loos
wi we­ren loos
ji we­ren loos
se we­ren loos
Imperativ:
bün loos!
sünd loos!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: loos + ween