Utspraak op Platt: /annɔːɡəln/
Verb
Sülven: an·na·geln
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
an­na­geln
PPP:
an­na­gelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik na­gel an
du na­gelst an
he/se/dat na­gelt an
wi na­gelt an
ji na­gelt an
se na­gelt an
Vergangen Tiet:
ik na­gel an
du na­gelst an
he/se/dat na­gel an
wi na­geln an
ji na­geln an
se na­geln an
Perfekt:
ik heff an­na­gelt
du hest an­na­gelt
he/se/dat hett an­na­gelt
wi hebbt an­na­gelt
ji hebbt an­na­gelt
se hebbt an­na­gelt
Kunjunktiv:
ik na­gel an
du na­gelst an
he/se/dat na­gel an
wi na­geln an
ji na­geln an
se na­geln an
Imperativ:
na­gel an!
na­gelt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + nageln