Utspraak op Platt: /nɔːɡəln/
Verb
Sülven: na·geln
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
Nagels inslahn
düütsch:
nageln
nedderlandsch:
nagelen
spijkeren
engelsch:
nail
Bispelen:
De Breder sünd all nagelt un nich schruuvt.
Bild, dat de Ünnerbedüden illustreert

Verbformen:

Infinitiv:
na­geln
PPP:
na­gelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik na­gel
du na­gelst
he/se/dat na­gelt
wi na­gelt
ji na­gelt
se na­gelt
Vergangen Tiet:
ik na­gel
du na­gelst
he/se/dat na­gel
wi na­geln
ji na­geln
se na­geln
Perfekt:
ik heff na­gelt
du hest na­gelt
he/se/dat hett na­gelt
wi hebbt na­gelt
ji hebbt na­gelt
se hebbt na­gelt
Kunjunktiv:
ik na­gel
du na­gelst
he/se/dat na­gel
wi na­geln
ji na­geln
se na­geln
Imperativ:
na­gel!
na­gelt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Nagel

Tohoopsett Wöör:

annageln fastnageln tohoopnageln tonageln
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.