Utspraak op Platt: /zakəɾɛːɾən/
Verb
Sülven: sa·cke·re·ren
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He weer in een Tour an’t Sackereren.

Verbformen:

Infinitiv:
sa­cke­re­ren
PPP:
sa­cke­reert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik sa­cke­reer
du sa­cke­reerst
he/se/dat sa­cke­reert
wi sa­cke­reert
ji sa­cke­reert
se sa­cke­reert
Vergangen Tiet:
ik sa­cke­reer
du sa­cke­reerst
he/se/dat sa­cke­reer
wi sa­cke­re­ren
ji sa­cke­re­ren
se sa­cke­re­ren
Perfekt:
ik heff sa­cke­reert
du hest sa­cke­reert
he/se/dat hett sa­cke­reert
wi hebbt sa­cke­reert
ji hebbt sa­cke­reert
se hebbt sa­cke­reert
Kunjunktiv:
ik sa­cke­reer
du sa­cke­reerst
he/se/dat sa­cke­reer
wi sa­cke­re­ren
ji sa­cke­re­ren
se sa­cke­re­ren
Imperativ:
sa­cke­reer!
sa­cke­reert!

Etymologie:

Woort afleidt von: -eer