Utspraak op Platt: /ɾuːtpɾɔu̯m̩/
Verb
Sülven: rut·pro·ven
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
Sünd dor Stickberen in? — Jo. — Dat heff ik lieks rutproovt!

Verbformen:

Infinitiv:
rut­pro­ven
PPP:
rut­proovt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik proov rut
du proovst rut
he/se/dat proovt rut
wi proovt rut
ji proovt rut
se proovt rut
Vergangen Tiet:
ik proov rut
du proovst rut
he/se/dat proov rut
wi pro­ven rut
ji pro­ven rut
se pro­ven rut
Perfekt:
ik heff rut­proovt
du hest rut­proovt
he/se/dat hett rut­proovt
wi hebbt rut­proovt
ji hebbt rut­proovt
se hebbt rut­proovt
Kunjunktiv:
ik proov rut
du proovst rut
he/se/dat proov rut
wi pro­ven rut
ji pro­ven rut
se pro­ven rut
Imperativ:
proov rut!
proovt rut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rut + proven