Utspraak op Platt: /ɔpmøːy̯tn̩/
Verb
Sülven: op·mö·ten
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Nachtens müss ik op un op’n Pott.

Verbformen:

Infinitiv:
op­mö­ten
PPP:
op­müss­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik mutt op
du mutt­st op
he/se/dat mutt op
wi mööt op
ji mööt op
se mööt op
Vergangen Tiet:
ik müss op
du müsst op
he/se/dat müss op
wi müs­sen op
ji müs­sen op
se müs­sen op
Perfekt:
ik heff op­müss­t
du hest op­müss­t
he/se/dat hett op­müss­t
wi hebbt op­müss­t
ji hebbt op­müss­t
se hebbt op­müss­t
Kunjunktiv:
ik müss op
du müsst op
he/se/dat müss op
wi müs­sen op
ji müs­sen op
se müs­sen op
Imperativ:
mutt op!
mööt op!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: op + möten