Utspraak op Platt: /afɡnʊpm̩/
Verb
Sülven: af·gnup·pen
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
afglippen
düütsch:
abgleiten
abrutschen
Bispelen:
Ik bün mit de Tang von’n Nagel afgnuppt.

Verbformen:

Infinitiv:
af­gnup­pen
PPP:
af­gnupp­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik gnupp af
du gnupp­st af
he/se/dat gnupp­t af
wi gnupp­t af
ji gnupp­t af
se gnupp­t af
Vergangen Tiet:
ik gnupp af
du gnupp­st af
he/se/dat gnupp af
wi gnup­pen af
ji gnup­pen af
se gnup­pen af
Perfekt:
ik bün af­gnupp­t
du büst af­gnupp­t
he/se/dat is af­gnupp­t
wi sünd af­gnupp­t
ji sünd af­gnupp­t
se sünd af­gnupp­t
Kunjunktiv:
ik gnupp af
du gnupp­st af
he/se/dat gnupp af
wi gnup­pen af
ji gnup­pen af
se gnup­pen af
Imperativ:
gnupp af!
gnupp­t af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + gnuppen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.