Utspraak op Platt: /fəɾklɔu̯kfiːdəln/ 🔊︎
Verb
Sülven: ver·klook·fie·deln
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Dat muttst du mi ins verklookfiedeln!

Verbformen:

Infinitiv:
ver­klook­fie­deln
PPP:
ver­klook­fie­delt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­klook­fie­del
du ver­klook­fie­delst
he/se/dat ver­klook­fie­delt
wi ver­klook­fie­delt
ji ver­klook­fie­delt
se ver­klook­fie­delt
Vergangen Tiet:
ik ver­klook­fie­del
du ver­klook­fie­delst
he/se/dat ver­klook­fie­del
wi ver­klook­fie­deln
ji ver­klook­fie­deln
se ver­klook­fie­deln
Perfekt:
ik heff ver­klook­fie­delt
du hest ver­klook­fie­delt
he/se/dat hett ver­klook­fie­delt
wi hebbt ver­klook­fie­delt
ji hebbt ver­klook­fie­delt
se hebbt ver­klook­fie­delt
Kunjunktiv:
ik ver­klook­fie­del
du ver­klook­fie­delst
he/se/dat ver­klook­fie­del
wi ver­klook­fie­deln
ji ver­klook­fie­deln
se ver­klook­fie­deln
Imperativ:
ver­klook­fie­del!
ver­klook­fie­delt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + klook