Utspraak op Platt: /afsmœɪ̯kn̩/
Verb
Sülven: af·smö·ken
[1]
Randwoortschatt

Verbformen:

Infinitiv:
af­smö­ken
PPP:
af­smöökt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik smöök af
du smöökst af
he/se/dat smöökt af
wi smöökt af
ji smöökt af
se smöökt af
Vergangen Tiet:
ik smöök af
du smöökst af
he/se/dat smöök af
wi smö­ken af
ji smö­ken af
se smö­ken af
Perfekt:
ik heff af­smöökt
du hest af­smöökt
he/se/dat hett af­smöökt
wi hebbt af­smöökt
ji hebbt af­smöökt
se hebbt af­smöökt
Kunjunktiv:
ik smöök af
du smöökst af
he/se/dat smöök af
wi smö­ken af
ji smö­ken af
se smö­ken af
Imperativ:
smöök af!
smöökt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + smöken