Utspraak op Platt: /smœɪ̯kn̩/ 🔊︎
Verb
Sülven: smö·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
Smook von Toback inhaleren
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He smöökt Zigaretten.

Verbformen:

Infinitiv:
smö­ken
PPP:
smöökt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik smöök
du smöökst
he/se/dat smöökt
wi smöökt
ji smöökt
se smöökt
Vergangen Tiet:
ik smöök
du smöökst
he/se/dat smöök
wi smö­ken
ji smö­ken
se smö­ken
Perfekt:
ik heff smöökt
du hest smöökt
he/se/dat hett smöökt
wi hebbt smöökt
ji hebbt smöökt
se hebbt smöökt
Kunjunktiv:
ik smöök
du smöökst
he/se/dat smöök
wi smö­ken
ji smö­ken
se smö­ken
Imperativ:
smöök!
smöökt!
Identische Wöör ››› smoken ❔︎