Utspraak op Platt: /afstiːm̩/
Verb
Sülven: af·stie·ven
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­stie­ven
PPP:
af­stievt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik stiev af
du stievst af
he/se/dat stievt af
wi stievt af
ji stievt af
se stievt af
Vergangen Tiet:
ik stiev af
du stievst af
he/se/dat stiev af
wi stie­ven af
ji stie­ven af
se stie­ven af
Perfekt:
ik heff af­stievt
du hest af­stievt
he/se/dat hett af­stievt
wi hebbt af­stievt
ji hebbt af­stievt
se hebbt af­stievt
Kunjunktiv:
ik stiev af
du stievst af
he/se/dat stiev af
wi stie­ven af
ji stie­ven af
se stie­ven af
Imperativ:
stiev af!
stievt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + stieven