Utspraak op Platt: /ɪnslakɐn/
Verb
Sülven: in·sla·ckern
[1]
Randwoortschatt
sik ~
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Ik heff mi güstern düchtig een inslackert.

Verbformen:

Infinitiv:
in­sla­ckern
PPP:
in­sla­ckert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik sla­cker in
du sla­ckerst in
he/se/dat sla­ckert in
wi sla­ckert in
ji sla­ckert in
se sla­ckert in
Vergangen Tiet:
ik sla­cker in
du sla­ckerst in
he/se/dat sla­cker in
wi sla­ckern in
ji sla­ckern in
se sla­ckern in
Perfekt:
ik heff in­sla­ckert
du hest in­sla­ckert
he/se/dat hett in­sla­ckert
wi hebbt in­sla­ckert
ji hebbt in­sla­ckert
se hebbt in­sla­ckert
Kunjunktiv:
ik sla­cker in
du sla­ckerst in
he/se/dat sla­cker in
wi sla­ckern in
ji sla­ckern in
se sla­ckern in
Imperativ:
sla­cker in!
sla­ckert in!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: in + slackern