Utspraak op Platt: /blʊkn̩/
Verb
Sülven: blu·cken
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Dat Füür bluckt.

Verbformen:

Infinitiv:
blu­cken
PPP:
blu­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bluck
du blu­ckst
he/se/dat blu­ckt
wi blu­ckt
ji blu­ckt
se blu­ckt
Vergangen Tiet:
ik bluck
du blu­ckst
he/se/dat bluck
wi blu­cken
ji blu­cken
se blu­cken
Perfekt:
ik heff blu­ckt
du hest blu­ckt
he/se/dat hett blu­ckt
wi hebbt blu­ckt
ji hebbt blu­ckt
se hebbt blu­ckt
Kunjunktiv:
ik bluck
du blu­ckst
he/se/dat bluck
wi blu­cken
ji blu­cken
se blu­cken
Imperativ:
bluck!
blu­ckt!