Utspraak op Platt: /ɾʏnɐɾʊtʃn̩/
Verb
Sülven: rün·ner·rut·schen
[1]
Randwoortschatt
Bispelen:
Du kannst mi maal den Puckel rünnerrutschen!

Verbformen:

Infinitiv:
rün­ner­rut­schen
PPP:
rün­ner­rutscht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik rutsch rünner
du rutschst rünner
he/se/dat rutscht rünner
wi rutscht rünner
ji rutscht rünner
se rutscht rünner
Vergangen Tiet:
ik rutsch rünner
du rutschst rünner
he/se/dat rutsch rünner
wi rut­schen rünner
ji rut­schen rünner
se rut­schen rünner
Perfekt:
ik bün rün­ner­rutscht
du büst rün­ner­rutscht
he/se/dat is rün­ner­rutscht
wi sünd rün­ner­rutscht
ji sünd rün­ner­rutscht
se sünd rün­ner­rutscht
Kunjunktiv:
ik rutsch rünner
du rutschst rünner
he/se/dat rutsch rünner
wi rut­schen rünner
ji rut­schen rünner
se rut­schen rünner
Imperativ:
rutsch rünner!
rutscht rünner!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rünner + rutschen