buckbenig op Plattdüütsch

Utspraak op Platt: /bʊkbɛɪ̯nɪç/

Adjektiv

Sülven: buck·be·nig

buckbeniger buckbenigst

[1]

Randwoortschatt

Figurativ

plattdüütsch:

dreehorig

düütsch:

störrisch

Bispelen:

Du büst so buckbenig as en olen Esel.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Buck + benig

Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.