Utspraak op Platt: /anka͡ɐm̩/
Verb
Sülven: an·kar·ven
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
an­kar­ven
PPP:
an­karvt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik karv an
du karvst an
he/se/dat karvt an
wi karvt an
ji karvt an
se karvt an
Vergangen Tiet:
ik karv an
du karvst an
he/se/dat karv an
wi kar­ven an
ji kar­ven an
se kar­ven an
Perfekt:
ik heff an­karvt
du hest an­karvt
he/se/dat hett an­karvt
wi hebbt an­karvt
ji hebbt an­karvt
se hebbt an­karvt
Kunjunktiv:
ik karv an
du karvst an
he/se/dat karv an
wi kar­ven an
ji kar­ven an
se kar­ven an
Imperativ:
karv an!
karvt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + karven