Utspraak op Platt: /ankɐn/
Verb
Sülven: an·kern
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
Seefohrt
plattdüütsch:
vör Anker liggen
düütsch:
ankern
nedderlandsch:
ankeren
engelsch:
anchor
Bispelen:
Dat Schipp ankert in’n Haven.

Verbformen:

Infinitiv:
an­kern
PPP:
an­kert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik an­ker
du an­kerst
he/se/dat an­kert
wi an­kert
ji an­kert
se an­kert
Vergangen Tiet:
ik an­ker
du an­kerst
he/se/dat an­ker
wi an­kern
ji an­kern
se an­kern
Perfekt:
ik heff an­kert
du hest an­kert
he/se/dat hett an­kert
wi hebbt an­kert
ji hebbt an­kert
se hebbt an­kert
Kunjunktiv:
ik an­ker
du an­kerst
he/se/dat an­ker
wi an­kern
ji an­kern
se an­kern
Imperativ:
an­ker!
an­kert!

Etymologie:

Woort afleidt von: Anker
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.