Utspraak op Platt: /dɔu̯tbliːm̩/ 🔊︎
Verb
Sülven: doot·blie·ven
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
die
Bispelen:
Güstern is mien Hund dootbleven.

Verbformen:

Infinitiv:
doot­blie­ven
PPP:
doot­ble­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bliev doot
du bliff­st doot
he/se/dat bliff­t doot
wi blievt doot
ji blievt doot
se blievt doot
Vergangen Tiet:
ik bleev doot
du bleevst doot
he/se/dat bleev doot
wi ble­ven doot
ji ble­ven doot
se ble­ven doot
Perfekt:
ik bün doot­ble­ven
du büst doot­ble­ven
he/se/dat is doot­ble­ven
wi sünd doot­ble­ven
ji sünd doot­ble­ven
se sünd doot­ble­ven
Kunjunktiv:
ik bleev doot
du bleevst doot
he/se/dat bleev doot
wi ble­ven doot
ji ble­ven doot
se ble­ven doot
Imperativ:
bliev doot!
blievt doot!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: doot + blieven