Utspraak op Platt: /ɔphɔu̯ln̩/
Verb
Sülven: op·ho·len
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
an’t Vörankamen hinnern
düütsch:
aufhalten
Bispelen:
Reisen Lüüd mutt’n nich opholen!
[2]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
stoppen mit wat
düütsch:
aufhören
stop
Bispelen:
De Regen harr opholen un de Sünn keem wedder rut.
[3]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
sorgen, dat sik wat nich slütt
to’n Bispeel en Döör
düütsch:
aufhalten
Tür etc.
Bispelen:
As se rinkeem harr he ehr de Döör opholen.
[4]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
sik ~
plattdüütsch:
an en Oort blieven
düütsch:
sich aufhalten
engelsch:
stay
Bispelen:
He höllt sik opstunns in Hamborg op.

Verbformen:

Infinitiv:
op­ho­len
PPP:
op­ho­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik hool op
du höll­st op
he/se/dat höll­t op
wi hoolt op
ji hoolt op
se hoolt op
Vergangen Tiet:
ik hööl op
du höölst op
he/se/dat hööl op
wi hö­len op
ji hö­len op
se hö­len op
Perfekt:
ik heff op­ho­len
du hest op­ho­len
he/se/dat hett op­ho­len
wi hebbt op­ho­len
ji hebbt op­ho­len
se hebbt op­ho­len
Kunjunktiv:
ik hööl op
du höölst op
he/se/dat hööl op
wi hö­len op
ji hö­len op
se hö­len op
Imperativ:
hool op!
hoolt op!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: op + holen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.