Utspraak op Platt: /uːtsmœɪ̯kn̩/
Verb
Sülven: ut·smö·ken
[1]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
toenn smöken
düütsch:
fertig rauchen
zuende rauchen
nedderlandsch:
uitroken
Bispelen:
Smöök de een Zigarett man noch ut, aver denn bruuk ik dien Hülp.

Verbformen:

Infinitiv:
ut­smö­ken
PPP:
ut­smöökt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik smöök ut
du smöökst ut
he/se/dat smöökt ut
wi smöökt ut
ji smöökt ut
se smöökt ut
Vergangen Tiet:
ik smöök ut
du smöökst ut
he/se/dat smöök ut
wi smö­ken ut
ji smö­ken ut
se smö­ken ut
Perfekt:
ik heff ut­smöökt
du hest ut­smöökt
he/se/dat hett ut­smöökt
wi hebbt ut­smöökt
ji hebbt ut­smöökt
se hebbt ut­smöökt
Kunjunktiv:
ik smöök ut
du smöökst ut
he/se/dat smöök ut
wi smö­ken ut
ji smö­ken ut
se smö­ken ut
Imperativ:
smöök ut!
smöökt ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + smöken

Tohoopsett Wöör:

ut
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.