Utspraak op Platt: /ɾuːthɔːln̩/
Verb
Sülven: rut·ha·len
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
Bispelen:
Kannst du de Goornstöhl ruthalen?

Verbformen:

Infinitiv:
rut­ha­len
PPP:
rut­haalt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik haal rut
du haalst rut
he/se/dat haalt rut
wi haalt rut
ji haalt rut
se haalt rut
Vergangen Tiet:
ik heel rut
du heelst rut
he/se/dat heel rut
wi he­len rut
ji he­len rut
se he­len rut
Perfekt:
ik heff rut­haalt
du hest rut­haalt
he/se/dat hett rut­haalt
wi hebbt rut­haalt
ji hebbt rut­haalt
se hebbt rut­haalt
Kunjunktiv:
ik heel rut
du heelst rut
he/se/dat heel rut
wi he­len rut
ji he­len rut
se he­len rut
Imperativ:
haal rut!
haalt rut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rut + halen