Utspraak op Platt: /spɛɪ̯ɡəln/ 🔊︎
Verb
Sülven: spe·geln
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
in en Spegel to sehn ween
düütsch:
spiegeln
nedderlandsch:
spiegelen
engelsch:
mirror
Bispelen:
De Sünn spegelt sik in’n Diek.

Verbformen:

Infinitiv:
spe­geln
PPP:
spe­gelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik spe­gel
du spe­gelst
he/se/dat spe­gelt
wi spe­gelt
ji spe­gelt
se spe­gelt
Vergangen Tiet:
ik spe­gel
du spe­gelst
he/se/dat spe­gel
wi spe­geln
ji spe­geln
se spe­geln
Perfekt:
ik heff spe­gelt
du hest spe­gelt
he/se/dat hett spe­gelt
wi hebbt spe­gelt
ji hebbt spe­gelt
se hebbt spe­gelt
Kunjunktiv:
ik spe­gel
du spe­gelst
he/se/dat spe­gel
wi spe­geln
ji spe­geln
se spe­geln
Imperativ:
spe­gel!
spe­gelt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Spegel

Tohoopsett Wöör:

afspegeln
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.