Utspraak op Platt: /ɪnbœ͡ɐn̩/
Verb
Sülven: in·bör·nen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
Bispelen:
Em is de Klookheit inbörnt worrn.

Verbformen:

Infinitiv:
in­bör­nen
PPP:
in­börnt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik börn in
du börnst in
he/se/dat börnt in
wi börnt in
ji börnt in
se börnt in
Vergangen Tiet:
ik börn in
du börnst in
he/se/dat börn in
wi bör­nen in
ji bör­nen in
se bör­nen in
Perfekt:
ik heff in­börnt
du hest in­börnt
he/se/dat hett in­börnt
wi hebbt in­börnt
ji hebbt in­börnt
se hebbt in­börnt
Kunjunktiv:
ik börn in
du börnst in
he/se/dat börn in
wi bör­nen in
ji bör­nen in
se bör­nen in
Imperativ:
börn in!
börnt in!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: in + börnen