Utspraak op Platt: /klɔu̯kʃiːtɐn/
Verb
Sülven: klook·schie·tern
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
snacken as en Klookschieter
düütsch:
klugscheißen
Bispelen:
Ik kann Lüüd nich af, de jümmer bloots klookschietert!

Verbformen:

Infinitiv:
klook­schie­tern
PPP:
klook­schie­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik klook­schie­ter
du klook­schie­terst
he/se/dat klook­schie­tert
wi klook­schie­tert
ji klook­schie­tert
se klook­schie­tert
Vergangen Tiet:
ik klook­schie­ter
du klook­schie­terst
he/se/dat klook­schie­ter
wi klook­schie­tern
ji klook­schie­tern
se klook­schie­tern
Perfekt:
ik heff klook­schie­tert
du hest klook­schie­tert
he/se/dat hett klook­schie­tert
wi hebbt klook­schie­tert
ji hebbt klook­schie­tert
se hebbt klook­schie­tert
Kunjunktiv:
ik klook­schie­ter
du klook­schie­terst
he/se/dat klook­schie­ter
wi klook­schie­tern
ji klook­schie­tern
se klook­schie­tern
Imperativ:
klook­schie­ter!
klook­schie­tert!

Etymologie:

Woort afleidt von: Klookschieter
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.