Utspraak op Platt: /lɔu̯skɔːm̩/
Verb
Sülven: loos·ka·men
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
loos­ka­men
PPP:
loos­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kaam loos
du kumm­st loos
he/se/dat kumm­t loos
wi kaamt loos
ji kaamt loos
se kaamt loos
Vergangen Tiet:
ik keem loos
du keemst loos
he/se/dat keem loos
wi ke­men loos
ji ke­men loos
se ke­men loos
Perfekt:
ik bün loos­ka­men
du büst loos­ka­men
he/se/dat is loos­ka­men
wi sünd loos­ka­men
ji sünd loos­ka­men
se sünd loos­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem loos
du keemst loos
he/se/dat keem loos
wi ke­men loos
ji ke­men loos
se ke­men loos
Imperativ:
kaam loos!
kaamt loos!
Infinitiv:
loos­ka­men
PPP:
loos­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kumm loos
du kumm­st loos
he/se/dat kumm­t loos
wi kaamt loos
ji kaamt loos
se kaamt loos
Vergangen Tiet:
ik keem loos
du keemst loos
he/se/dat keem loos
wi ke­men loos
ji ke­men loos
se ke­men loos
Perfekt:
ik bün loos­ka­men
du büst loos­ka­men
he/se/dat is loos­ka­men
wi sünd loos­ka­men
ji sünd loos­ka­men
se sünd loos­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem loos
du keemst loos
he/se/dat keem loos
wi ke­men loos
ji ke­men loos
se ke­men loos
Imperativ:
kumm loos!
kaamt loos!
Infinitiv:
loos­ka­men
PPP:
loos­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kaam loos
du kümm­st loos
he/se/dat kümm­t loos
wi kaamt loos
ji kaamt loos
se kaamt loos
Vergangen Tiet:
ik keem loos
du keemst loos
he/se/dat keem loos
wi ke­men loos
ji ke­men loos
se ke­men loos
Perfekt:
ik bün loos­ka­men
du büst loos­ka­men
he/se/dat is loos­ka­men
wi sünd loos­ka­men
ji sünd loos­ka­men
se sünd loos­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem loos
du keemst loos
he/se/dat keem loos
wi ke­men loos
ji ke­men loos
se ke­men loos
Imperativ:
kaam loos!
kaamt loos!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: loos + kamen