Utspraak op Platt: /ɡɔu̯thɛɪ̯tn̩/
Verb
Sülven: goot·he·ten
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Dat kann ik nich gootheten.

Verbformen:

Infinitiv:
goot­he­ten
PPP:
goot­he­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik heet goot
du heetst goot
he/se/dat heet goot
wi heet goot
ji heet goot
se heet goot
Vergangen Tiet:
ik heet goot
du heetst goot
he/se/dat heet goot
wi he­ten goot
ji he­ten goot
se he­ten goot
Perfekt:
ik heff goot­he­ten
du hest goot­he­ten
he/se/dat hett goot­he­ten
wi hebbt goot­he­ten
ji hebbt goot­he­ten
se hebbt goot­he­ten
Kunjunktiv:
ik heet goot
du heetst goot
he/se/dat heet goot
wi he­ten goot
ji he­ten goot
se he­ten goot
Imperativ:
heet goot!
heet goot!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: goot + heten