Utspraak op Platt: /aflɛɪ̯n̩/
Verb
Sülven: af·leh·nen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­leh­nen
PPP:
af­lehnt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik lehn af
du lehnst af
he/se/dat lehnt af
wi lehnt af
ji lehnt af
se lehnt af
Vergangen Tiet:
ik lehn af
du lehnst af
he/se/dat lehn af
wi leh­nen af
ji leh­nen af
se leh­nen af
Perfekt:
ik heff af­lehnt
du hest af­lehnt
he/se/dat hett af­lehnt
wi hebbt af­lehnt
ji hebbt af­lehnt
se hebbt af­lehnt
Kunjunktiv:
ik lehn af
du lehnst af
he/se/dat lehn af
wi leh­nen af
ji leh­nen af
se leh­nen af
Imperativ:
lehn af!
lehnt af!

Etymologie:

Woort afleidt von: af