Utspraak op Platt: /ana͡ɐm̩/
Verb
Sülven: an·ar·ven
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
an­ar­ven
PPP:
an­arvt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik arv an
du arvst an
he/se/dat arvt an
wi arvt an
ji arvt an
se arvt an
Vergangen Tiet:
ik arv an
du arvst an
he/se/dat arv an
wi ar­ven an
ji ar­ven an
se ar­ven an
Perfekt:
ik heff an­arvt
du hest an­arvt
he/se/dat hett an­arvt
wi hebbt an­arvt
ji hebbt an­arvt
se hebbt an­arvt
Kunjunktiv:
ik arv an
du arvst an
he/se/dat arv an
wi ar­ven an
ji ar­ven an
se ar­ven an
Imperativ:
arv an!
arvt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + arven