Utspraak op Platt: /anpɾɔu̯m̩/
Verb
Sülven: an·pro·ven
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
an­pro­ven
PPP:
an­proovt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik proov an
du proovst an
he/se/dat proovt an
wi proovt an
ji proovt an
se proovt an
Vergangen Tiet:
ik proov an
du proovst an
he/se/dat proov an
wi pro­ven an
ji pro­ven an
se pro­ven an
Perfekt:
ik heff an­proovt
du hest an­proovt
he/se/dat hett an­proovt
wi hebbt an­proovt
ji hebbt an­proovt
se hebbt an­proovt
Kunjunktiv:
ik proov an
du proovst an
he/se/dat proov an
wi pro­ven an
ji pro­ven an
se pro­ven an
Imperativ:
proov an!
proovt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + proven