Utspraak op Platt: /kiːkn̩/ 🔊︎
Verb
Sülven: kie·ken
[1]
Grundwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Kiek mi deep in de Ogen!
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Sneeklocken kiekt al!

Verbformen:

Infinitiv:
kie­ken
PPP:
ke­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kiek
du ki­ckst
he/se/dat ki­ckt
wi kiekt
ji kiekt
se kiekt
Vergangen Tiet:
ik keek
du keekst
he/se/dat keek
wi ke­ken
ji ke­ken
se ke­ken
Perfekt:
ik heff ke­ken
du hest ke­ken
he/se/dat hett ke­ken
wi hebbt ke­ken
ji hebbt ke­ken
se hebbt ke­ken
Kunjunktiv:
ik keek
du keekst
he/se/dat keek
wi ke­ken
ji ke­ken
se ke­ken
Imperativ:
kiek!
kiekt!