Utspraak op Platt: /vɛçɡlɪpm̩/
Verb
Sülven: weg·glip·pen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Mi is de Seep wegglippt.

Verbformen:

Infinitiv:
weg­glip­pen
PPP:
weg­glipp­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik glipp weg
du glipp­st weg
he/se/dat glipp­t weg
wi glipp­t weg
ji glipp­t weg
se glipp­t weg
Vergangen Tiet:
ik glipp weg
du glipp­st weg
he/se/dat glipp weg
wi glip­pen weg
ji glip­pen weg
se glip­pen weg
Perfekt:
ik bün weg­glipp­t
du büst weg­glipp­t
he/se/dat is weg­glipp­t
wi sünd weg­glipp­t
ji sünd weg­glipp­t
se sünd weg­glipp­t
Kunjunktiv:
ik glipp weg
du glipp­st weg
he/se/dat glipp weg
wi glip­pen weg
ji glip­pen weg
se glip­pen weg
Imperativ:
glipp weg!
glipp­t weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + glippen