Utspraak op Platt: /ɪntyːdəln/
Verb
Sülven: in·tü·deln
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
[2]
Opbowoortschatt
sik ~
plattdüütsch:
Bispelen:
Ik heff mi güstern düchtig een intüdelt.

Verbformen:

Infinitiv:
in­tü­deln
PPP:
in­tü­delt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik tü­del in
du tü­delst in
he/se/dat tü­delt in
wi tü­delt in
ji tü­delt in
se tü­delt in
Vergangen Tiet:
ik tü­del in
du tü­delst in
he/se/dat tü­del in
wi tü­deln in
ji tü­deln in
se tü­deln in
Perfekt:
ik heff in­tü­delt
du hest in­tü­delt
he/se/dat hett in­tü­delt
wi hebbt in­tü­delt
ji hebbt in­tü­delt
se hebbt in­tü­delt
Kunjunktiv:
ik tü­del in
du tü­delst in
he/se/dat tü­del in
wi tü­deln in
ji tü­deln in
se tü­deln in
Imperativ:
tü­del in!
tü­delt in!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: in + tüdeln