Utspraak op Platt: /ɪnvɪkəln/
Verb
Sülven: in·wi·ckeln
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
in­wi­ckeln
PPP:
in­wi­ckelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wi­ckel in
du wi­ckelst in
he/se/dat wi­ckelt in
wi wi­ckelt in
ji wi­ckelt in
se wi­ckelt in
Vergangen Tiet:
ik wi­ckel in
du wi­ckelst in
he/se/dat wi­ckel in
wi wi­ckeln in
ji wi­ckeln in
se wi­ckeln in
Perfekt:
ik heff in­wi­ckelt
du hest in­wi­ckelt
he/se/dat hett in­wi­ckelt
wi hebbt in­wi­ckelt
ji hebbt in­wi­ckelt
se hebbt in­wi­ckelt
Kunjunktiv:
ik wi­ckel in
du wi­ckelst in
he/se/dat wi­ckel in
wi wi­ckeln in
ji wi­ckeln in
se wi­ckeln in
Imperativ:
wi­ckel in!
wi­ckelt in!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: in + wickeln