Utspraak op Platt: /øːvɐhœɪ̯ɾən/
Verb
Sülven: ö·ver·hö·ren
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Hest du mi verstahn? — Oh, hest du wat seggt? Dat heff ik överhöört.

Verbformen:

Infinitiv:
ö­ver­hö­ren
PPP:
ö­ver­höört
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ö­ver­höör
du ö­ver­höörst
he/se/dat ö­ver­höört
wi ö­ver­höört
ji ö­ver­höört
se ö­ver­höört
Vergangen Tiet:
ik ö­ver­höör
du ö­ver­höörst
he/se/dat ö­ver­höör
wi ö­ver­hö­ren
ji ö­ver­hö­ren
se ö­ver­hö­ren
Perfekt:
ik heff ö­ver­höört
du hest ö­ver­höört
he/se/dat hett ö­ver­höört
wi hebbt ö­ver­höört
ji hebbt ö­ver­höört
se hebbt ö­ver­höört
Kunjunktiv:
ik ö­ver­höör
du ö­ver­höörst
he/se/dat ö­ver­höör
wi ö­ver­hö­ren
ji ö­ver­hö­ren
se ö­ver­hö­ren
Imperativ:
ö­ver­höör!
ö­ver­höört!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: över + hören