Utspraak op Platt: /laŋskiːkn̩/
Verb
Sülven: langs·kie·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Kannst geern maal langskieken, wenn du in de Neegd büst.

Verbformen:

Infinitiv:
lan­gs­kie­ken
PPP:
lan­gs­ke­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kiek langs
du ki­ckst langs
he/se/dat ki­ckt langs
wi kiekt langs
ji kiekt langs
se kiekt langs
Vergangen Tiet:
ik keek langs
du keekst langs
he/se/dat keek langs
wi ke­ken langs
ji ke­ken langs
se ke­ken langs
Perfekt:
ik heff lan­gs­ke­ken
du hest lan­gs­ke­ken
he/se/dat hett lan­gs­ke­ken
wi hebbt lan­gs­ke­ken
ji hebbt lan­gs­ke­ken
se hebbt lan­gs­ke­ken
Kunjunktiv:
ik keek langs
du keekst langs
he/se/dat keek langs
wi ke­ken langs
ji ke­ken langs
se ke­ken langs
Imperativ:
kiek langs!
kiekt langs!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: langs + kieken