Utspraak op Platt: /ka͡ɐkn̩man/
Substantiv
Sülven: Kar·ken·mann
Plural: Kar­ken­lüüd m de Kar­ken­mann
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Kark + Mann