Utspraak op Platt: /anbɾœçt/
Adverb
Sülven: an·bröcht
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Mi dücht, disse Fraag is nich anbröcht.

Etymologie:

Woort afleidt von: anbringen