Utspraak op Platt: /nɔːdɪkn̩/
Verb
Sülven: na·di·cken
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
De Gött is nadickt.

Verbformen:

Infinitiv:
na­di­cken
PPP:
na­di­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik dick na
du di­ckst na
he/se/dat di­ckt na
wi di­ckt na
ji di­ckt na
se di­ckt na
Vergangen Tiet:
ik dick na
du di­ckst na
he/se/dat dick na
wi di­cken na
ji di­cken na
se di­cken na
Perfekt:
ik bün na­di­ckt
du büst na­di­ckt
he/se/dat is na­di­ckt
wi sünd na­di­ckt
ji sünd na­di­ckt
se sünd na­di­ckt
Kunjunktiv:
ik dick na
du di­ckst na
he/se/dat dick na
wi di­cken na
ji di­cken na
se di­cken na
Imperativ:
dick na!
di­ckt na!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: na + dicken