Utspraak op Platt: /fløːy̯kn̩/
Verb
Sülven: flö·ken
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
dull schimpen
düütsch:
fluchen

Verbformen:

Infinitiv:
flö­ken
PPP:
flöökt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik flöök
du flöökst
he/se/dat flöökt
wi flöökt
ji flöökt
se flöökt
Vergangen Tiet:
ik flöök
du flöökst
he/se/dat flöök
wi flö­ken
ji flö­ken
se flö­ken
Perfekt:
ik heff flöökt
du hest flöökt
he/se/dat hett flöökt
wi hebbt flöökt
ji hebbt flöökt
se hebbt flöökt
Kunjunktiv:
ik flöök
du flöökst
he/se/dat flöök
wi flö­ken
ji flö­ken
se flö­ken
Imperativ:
flöök!
flöökt!

Tohoopsett Wöör:

Flöök
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.