Utspraak op Platt: /ankʏlpm̩/
Verb
Sülven: an·kül·pen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
an­kül­pen
PPP:
an­külpt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik külp an
du külpst an
he/se/dat külpt an
wi külpt an
ji külpt an
se külpt an
Vergangen Tiet:
ik külp an
du külpst an
he/se/dat külp an
wi kül­pen an
ji kül­pen an
se kül­pen an
Perfekt:
ik heff an­külpt
du hest an­külpt
he/se/dat hett an­külpt
wi hebbt an­külpt
ji hebbt an­külpt
se hebbt an­külpt
Kunjunktiv:
ik külp an
du külpst an
he/se/dat külp an
wi kül­pen an
ji kül­pen an
se kül­pen an
Imperativ:
külp an!
külpt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + külpen