Utspraak op Platt: /anɡluːpm̩/
Verb
Sülven: an·glu·pen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Wat gluupst du mi so an? Kiek annerwegens hen!

Verbformen:

Infinitiv:
an­glu­pen
PPP:
an­gluupt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik gluup an
du gluupst an
he/se/dat gluupt an
wi gluupt an
ji gluupt an
se gluupt an
Vergangen Tiet:
ik gluup an
du gluupst an
he/se/dat gluup an
wi glu­pen an
ji glu­pen an
se glu­pen an
Perfekt:
ik heff an­gluupt
du hest an­gluupt
he/se/dat hett an­gluupt
wi hebbt an­gluupt
ji hebbt an­gluupt
se hebbt an­gluupt
Kunjunktiv:
ik gluup an
du gluupst an
he/se/dat gluup an
wi glu­pen an
ji glu­pen an
se glu­pen an
Imperativ:
gluup an!
gluupt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + glupen