Utspraak op Platt: /uːtɾiːpm̩/
Verb
Sülven: ut·rie·pen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Dat Koorn is noch nich utriept.

Verbformen:

Infinitiv:
ut­rie­pen
PPP:
ut­riept
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik riep ut
du riepst ut
he/se/dat riept ut
wi riept ut
ji riept ut
se riept ut
Vergangen Tiet:
ik riep ut
du riepst ut
he/se/dat riep ut
wi rie­pen ut
ji rie­pen ut
se rie­pen ut
Perfekt:
ik bün ut­riept
du büst ut­riept
he/se/dat is ut­riept
wi sünd ut­riept
ji sünd ut­riept
se sünd ut­riept
Kunjunktiv:
ik riep ut
du riepst ut
he/se/dat riep ut
wi rie­pen ut
ji rie­pen ut
se rie­pen ut
Imperativ:
riep ut!
riept ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + riepen