Utspraak op Platt: /ɾiːpm̩/ 🔊︎
Verb
Sülven: rie·pen
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
riep warrn
düütsch:
reifen
nedderlandsch:
rijpen
engelsch:
ripen
Bispelen:
De Kees mutt söss Maand lang riepen.

Verbformen:

Infinitiv:
rie­pen
PPP:
riept
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik riep
du riepst
he/se/dat riept
wi riept
ji riept
se riept
Vergangen Tiet:
ik riep
du riepst
he/se/dat riep
wi rie­pen
ji rie­pen
se rie­pen
Perfekt:
ik bün riept
du büst riept
he/se/dat is riept
wi sünd riept
ji sünd riept
se sünd riept
Kunjunktiv:
ik riep
du riepst
he/se/dat riep
wi rie­pen
ji rie­pen
se rie­pen
Imperativ:
riep!
riept!

Etymologie:

Woort afleidt von: riep

Tohoopsett Wöör:

utriepen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.