Utspraak op Platt: /ɾɪnɾɛkn̩/
Verb
Sülven: rin·re·cken
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
De Barg reckt bet in de Wulken rin.

Verbformen:

Infinitiv:
rin­re­cken
PPP:
rin­re­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik reck rin
du re­ckst rin
he/se/dat re­ckt rin
wi re­ckt rin
ji re­ckt rin
se re­ckt rin
Vergangen Tiet:
ik reck rin
du re­ckst rin
he/se/dat reck rin
wi re­cken rin
ji re­cken rin
se re­cken rin
Perfekt:
ik heff rin­re­ckt
du hest rin­re­ckt
he/se/dat hett rin­re­ckt
wi hebbt rin­re­ckt
ji hebbt rin­re­ckt
se hebbt rin­re­ckt
Kunjunktiv:
ik reck rin
du re­ckst rin
he/se/dat reck rin
wi re­cken rin
ji re­cken rin
se re­cken rin
Imperativ:
reck rin!
re­ckt rin!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rin + recken