Utspraak op Platt: /afɡlɪtʃn̩/
Verb
Sülven: af·glit·schen
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
afglippen
düütsch:
abgleiten
abrutschen

Verbformen:

Infinitiv:
af­glit­schen
PPP:
af­glitscht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik glitsch af
du glitschst af
he/se/dat glitscht af
wi glitscht af
ji glitscht af
se glitscht af
Vergangen Tiet:
ik glitsch af
du glitschst af
he/se/dat glitsch af
wi glit­schen af
ji glit­schen af
se glit­schen af
Perfekt:
ik heff af­glitscht
du hest af­glitscht
he/se/dat hett af­glitscht
wi hebbt af­glitscht
ji hebbt af­glitscht
se hebbt af­glitscht
Kunjunktiv:
ik glitsch af
du glitschst af
he/se/dat glitsch af
wi glit­schen af
ji glit­schen af
se glit­schen af
Imperativ:
glitsch af!
glitscht af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + glitschen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.