Utspraak op Platt: /afkadəln/
Verb
Sülven: af·kad·deln
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­kad­deln
PPP:
af­kad­delt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kad­del af
du kad­delst af
he/se/dat kad­delt af
wi kad­delt af
ji kad­delt af
se kad­delt af
Vergangen Tiet:
ik kad­del af
du kad­delst af
he/se/dat kad­del af
wi kad­deln af
ji kad­deln af
se kad­deln af
Perfekt:
ik heff af­kad­delt
du hest af­kad­delt
he/se/dat hett af­kad­delt
wi hebbt af­kad­delt
ji hebbt af­kad­delt
se hebbt af­kad­delt
Kunjunktiv:
ik kad­del af
du kad­delst af
he/se/dat kad­del af
wi kad­deln af
ji kad­deln af
se kad­deln af
Imperativ:
kad­del af!
kad­delt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + kaddeln