Utspraak op Platt: /afknʏtn̩/
Verb
Sülven: af·knüt·ten
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­knüt­ten
PPP:
af­knütt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik knütt af
du knütt­st af
he/se/dat knütt af
wi knütt af
ji knütt af
se knütt af
Vergangen Tiet:
ik knütt af
du knütt­st af
he/se/dat knütt af
wi knüt­ten af
ji knüt­ten af
se knüt­ten af
Perfekt:
ik heff af­knütt
du hest af­knütt
he/se/dat hett af­knütt
wi hebbt af­knütt
ji hebbt af­knütt
se hebbt af­knütt
Kunjunktiv:
ik knütt af
du knütt­st af
he/se/dat knütt af
wi knüt­ten af
ji knüt­ten af
se knüt­ten af
Imperativ:
knütt af!
knütt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + knütten