Utspraak op Platt: /afsɛːbəln/
Verb
Sülven: af·sä·beln
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­sä­beln
PPP:
af­sä­belt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik sä­bel af
du sä­belst af
he/se/dat sä­belt af
wi sä­belt af
ji sä­belt af
se sä­belt af
Vergangen Tiet:
ik sä­bel af
du sä­belst af
he/se/dat sä­bel af
wi sä­beln af
ji sä­beln af
se sä­beln af
Perfekt:
ik heff af­sä­belt
du hest af­sä­belt
he/se/dat hett af­sä­belt
wi hebbt af­sä­belt
ji hebbt af­sä­belt
se hebbt af­sä­belt
Kunjunktiv:
ik sä­bel af
du sä­belst af
he/se/dat sä­bel af
wi sä­beln af
ji sä­beln af
se sä­beln af
Imperativ:
sä­bel af!
sä­belt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + Säbel